W Okresie Wielkanocnym świętujemy Zmartwychwstanie Chrystusa. Radość ta towarzyszy nam we wszystkie niedziele w ciągu roku, ale jest szczególnie zaznaczona w tym czasie. Dawniej nazywano niedziele wielkanocne "Niedzielami po Wielkanocy", dziś natomiast są to "Niedziele Wielkanocy". Jest to podkreślenie prawdy, że cały okres jest jak gdyby jedna, nieprzerwaną niedzielą. O zwyczaju przedłużenia obchodów Zmartwychwstania na kolejne pięćdziesiąt dni wiemy z pism Ojców Kościoła z II i III wieku.

Okres Wielkanocny rozpoczyna się Wigilią Paschalną. Trwa pięćdziesiąt dni, ostatnim dniem jest niedziela Zesłania Ducha Św. W czterdziestym dniu obchodzimy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Liturgia tego czasu wyraża naszą radość paschalną. Ksiądz ubrany jest w szaty koloru białego. Obok ołtarza stoi figura Jezusa Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwoną stułą. W czasie wszystkich mszy św. jest zapalany paschał, który również stoi przy ołtarzu. Wszystko to uobecnia nam Zmartwychwstanie naszego Pana.

Niedziela Miłosierdzia Bożego – jest obchodzona w II Niedzielę wielkanocną. Została ustanowiona w 2000 roku przez papieża Jana Pawła II. Natomiast 17 sierpnia 2002, Ojciec Święty, w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, dokonał Aktu Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu.

Niedziela Dobrego Pasterza - jest obchodzona w Okresie Wielkanocnym, jest Czwartą Niedzielą Wielkanocną. Postać Dobrego Pasterza, który tak często Jezus odnosił do siebie, zapewne kojarzy się nam zupełnie inaczej niż ludziom żyjącym w czasach Ewangelii. By lepiej zrozumieć przekaz biblijny, dobrze jest poznać środowisko jego powstania.

Wniebowstąpienie Pańskie - Po swym zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się uczniom, zaś czterdziestego dnia na ich oczach wzniósł się do nieba z Góry Oliwnej. (...) Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała."

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego kończy okres Wielkanocy. Kościół modli się w tym dniu: „Panie, nasz Boże spraw aby zgodnie z obietnicą twojego Syna Duch Św. dał nam głębiej zrozumieć tajemnice Eucharystii i doprowadzić nas do całej prawdy” (Modlitwa nad darami). On umacnia to, co słabe, prostuje to, co błędne, rozgrzewa oziębłe i przynosi błogosławieństwo pokoju. A my, poddając się Jego światłu i Jego ciepłu, jak uczniowie zgromadzeni wokół Maryi w Wieczerniku, możemy o tym zaświadczyć w codziennym życiu. Otwórzmy się na Jego światło.

Każda Eucharystia jest wciąż dokonującą się Pięćdziesiątnicą!